ไข่ปลา
ไข่ปลา หรือ จุดไข่ปลา (...)
ใช้ละข้อความข้างท้ายที่ไม่จำเป็นหรือไม่ต้องการกล่าวถึง เพื่อแสดงว่าตัดตอนข้อความนั้นมาเพียงบางส่วน โดยต้องใส่จุดอย่างน้อย ๓ จุด
สำหรับในบทร้อยกรอง ถ้าจะละข้อความตั้งแต่ ๑ บรรทัดขึ้นไป ให้ใช้จุดไข่ปลายาวตลอดบรรทัด แต่ถ้าจะเน้นฉันทลักษณ์ก็สามารถใส่จุดไข่ปลาตามรูปแบบฉันทลักษณ์ได้
ใช้เพื่อแสดงว่ามีข้อความ แต่ข้อความนั้นลบเลือนหรือขาดหายไป และยังไม่สามารถหาหลักฐานมาประกอบหรือยืนยันได้ เช่น ข้อความในศิลาจารึก เป็นต้น
ใช้ในแบบพิมพ์ต่าง ๆ ซึ่งเว้นช่องว่างไว้สำหรับให้กรอกข้อความ ความยาวของจุดไข่ปลาขึ้นอยู่กับความยาวของข้อความที่ต้องกรอก
จุลภาค
จุลภาค (,)
ใช้คั่นจำนวนเลขนับจากหลักหน่วยไปทีละ ๓ หลัก
๑,๐๐๐,๐๐๐ใช้แยกคำ ข้อความย่อย หรือประโยคย่อยให้เด่นชัดขึ้น เพื่อกันความสับสน
กรมวิชาการ, กรมศาสนา, ในสังกัดกระทรวงศึกษาธิการใข้คั่นคำในรายการที่เขียนต่อ ๆ กันตั้งแต่ ๓ รายการขึ้นไป กรณีที่รายการสุดท้ายมีคำ "และ" หรือ "หรือ" อยู่หน้าคำ ไม่ต้องใส่จุลภาคหลังรายการรองสุดท้าย
ในหนึ่งสัปดาห์มีเจ็ดวัน ได้แก่ วันจันทร์, วันอังคาร, วันพุธ, วันพฤหัสบดี, วันศุกร์, วันเสาร์ และวันอาทิตย์ใช้ในการเขียนบรรณานุกรม ดัชนี และนามานุกรม โดยเขียนคั่นเมื่อมีการสับที่ระหว่างนามสกุลกับชื่อ, ระหว่างชื่อ-สกุล กับคำนำหน้านาม หรือยศ, ระหว่างราชทินนาม กับบรรดาศักดิ์ ฐานันดรศักดิ์ หรือสมณศักดิ์
ใช้ในพจนานุกรม เขียนคั่นความหมายหรือบทนิยามของคำที่มีความหมายหลาย ๆ อย่าง แต่ความหมายคล้าย ๆ กัน
วิโรจน์ ว. สว่าง, แจ่มใส, รุ่งเรืองทวิภาค
ทวิภาค (:)
ใช้แสดงมาตราส่วนในแผนที่
๑ : ๑๐,๐๐๐ใช้แสดงอัตราส่วน
การหุงข้าวกล้องต้องใช้ข้าวและน้ำในอัตราส่วน ๑ : ๔ใช้แสดงสัดส่วน
การผสมดินปลูกต้องใช้ ทราย ขี้เถ้าแกลบ ดินร่วนร่อนละเอียด และปุ๋ยคอกในสัดส่วน ๑ : ๑ : ๑ : ๒ใช้แสดงส่วนเปรียบในวิชาคณิตศาสตร์
๕ : ๑๐ = ๑ : ๒ใช้ไขความ แทนคำว่า "คือ"
นิ. ลอนดอน : นิราศลอนดอน แบบเรียนกวีนิพนธ์ใช้เขียนหลังคำ "ดังนี้" "ดังต่อไปนี้" เป็นต้น เพื่อแจกแจงรายการ
พืชสวนครัวที่ปลูกไว้มีหลายชนิด ดังนี้ : กะเพรา โหระพา พริกขี้หนู ตะไคร้ และตำลึงทับ
ทับ (/)
ใช้ขีดหลังจำนวนเลขเพื่อแบ่งจำนวนย่อยออกจากจำนวนใหญ่
บ้านเลขที่ ๘๐๐/๔๓ใช้ขีดคั่นระหว่างเลขบอกลำดับกับเลขศักราช
การประชุมครั้งที่ ๕/๒๕๔๑ใช้ขีดคั่นระหว่างตัวเลขแสดงวัน เดือน ปี
๑๐/๑/๒๕๕๒ใช้ขีดคั่นระหว่างคำ "และ" กับ "หรือ" เป็น "และ/หรือ" หมายถึงอย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งสองอย่างก็ไ้ด้
ใช้ขีดคั่นระหว่างคำ แทนคำว่า "หรือ" หมายถึง อย่างใดอย่างหนึ่ง
ตรอก/ซอย อำเภอ/ เขตใช้ขีดคั่นระหว่างคำ มีความหมายว่า "ต่อ"
กิโลเมตร/ชั่วโมง ไมล์/ชั่วโมงในขลิขิต
นขลิขิตหรือวงเล็บ ( )
ใช้กับข้อความที่อธิบายไว้เพื่อช่วยให้ชัดเจนขึ้น
ตาของเธอสวยเหมือนตาเนื้อทราย (เนื้อทรายเป็นชื่อสัตว์ชนิดหนึ่ง ซึ่งมีนัยน์ตาสวยมาก)ใช้กับข้อมูลบางอย่างเพื่อเตือนความจำ
กรุงรัตนโกสินทร์ (พ.ศ. ๒๓๒๕ - ปัจจุบัน)ใช้คร่อมนามเต็มที่เขียนไว้ใต้ลายเซ็น
ใช้คร่อมตัวเลขหรือตัวอักษรที่เป็นหัวข้อบอกเชิงอรรถ
ใช้ในวิชาคณิตศาสตร์ หรือเขียนสูตรเคมีเพื่อกั้นกลุ่มตัวเลขหรือสัญลักษณ์
ปรัศนี
ปรัศนี (?)
ใช้เมื่อสิ้นสุดประโยคคำถาม
ใช้หลังข้อความที่แสดงความสงสัยหรือไม่แน่ใจ มักใส่เครื่องหมายไว้ในวงเล็บ
ไปยาลน้อย
ไปยาลน้อย (ฯ)
ใช้ละบางส่วนของคำ โดยมากใช้สำหรับชื่อเฉพาะหรือสำนวนที่รู้จักกันดี
กรุงเทพฯ อ่านว่า กรุงเทพมหานคร และ "ข้า" อ่านว่า ข้าพเจ้า* ใช้ในการเขียนวัน เดือน ปี แบบไทย
ไปยาลใหญ่
ไปยาลใหญ่ (ฯลฯ)
ใช้ละคำที่มีอีกมากเพื่อประหยัดเวลาและหน้ากระดาษ
เครื่องครัวมี กระทะ ตะหลิว จาน ช้อน ฯลฯ เมื่ออ่านถึง ฯลฯ ต้องอ่านว่า ละ หรือ และอื่น ๆ[]มหัพภาค
มหัพภาค (.)
ใช้เขียนไว้หลังตัวอักษรเพื่อแสดงให้รู้ว่าเป็นอักษรย่อ
ธ.ค. คำเต็มคือ ธันวาคม ด.ญ. คำเต็มคือ เด็กหญิง นม. คำเต็มคือ นครราชสีมาใช้เขียนหลังจากจบข้อความหรือประโยค
ใช้เขียนหลังตัวเลขหรืออักษรที่บอกลำดับข้อ
ใช้เขียนคั่นระหว่างชั่วโมงกับนาทีเพื่อบอกเวลา
๑๐.๓๐ น. ๐๕.๔๔ น.ใช้เขียนแสดงทศนิยมในจำนวนเลข เช่น
๕๐.๕๐ บาท ๑.๒ กิโลเมตรใช้เขียนแสดงจำนวนทศนิยมไม่รู้จบ
๒.๓๓๓...ใช้แทนเครื่องหมายคูณในวิชาคณิตศาสตร์
a.b = a x bใช้คั่นสูตรเคมีเพื่อแสดงสูตรของสารประกอบในสารประกอบเชิงซ้อน
ไม้ยมก
ไม้ยมก (ๆ) มีวิธีใช้ดังนี้
ใช้เพื่อซ้ำคำ
เมื่อเด็ก ๆ เขาอ้วนมาก (อ่านว่า เมื่อเด็กเด็ก)ใช้เพื่อซ้ำวลี
เธอเดินไป ๆ อย่างไม่มีจุดหมาย (อ่านว่า เดินไป เดินไป)ใช้เพื่อซ้ำประโยค
จะทำอย่างไรดี ๆ (อ่านว่า จะทำอย่างไรดี จะทำอย่างไรดี)ข้อยกเว้น
ไม่ใช้ไม้ยมกในกรณีต่อไปนี้
คำเดิมที่ทำหน้าที่ต่างกันไม่ใช้ไม้ยมก
สถานที่ที่ฉันอยากไปเที่ยวคือเมืองโบราณในการเขียนคำประพันธ์ไม่ใช้ไม้ยมกในคำซ้ำกัน
เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง นกบินเฉียงไปทั้งหมู่คำว่า นานา ไม่ใช้ไม้ยมก
เขาพูดกันไปต่าง ๆ นานายัติภังค์
ยัติภังค์ (-)
ใช้ใส่เมื่อต้องแยกคำ เนื่องจากมาอยู่ตรงสุดบรรทัด แล้วไม่สามารถบรรจุคำเต็มได้
ใช้ใส่ไว้ท้ายวรรคหน้าของบทร้อยกรองเพื่อต่อพยางค์หรือคำที่ต้องเขียนคาบวรรคกัน เพื่อให้ถูกต้องตามฉันทลักษณ์
ใช้เขียนแยกพยางค์ เพื่อบอกคำอ่าน
กตเวทิตา อ่านว่า กะ - ตะ - เว - ทิ - ตาใช้ในพจนานุกรม เพื่อแสดงว่าคำนั้นมีคำอื่นมาต่อท้าย, เพื่อแทนคำอ่านของพยางค์ที่ไม่มีปัญหาในการออกเสียง, เพื่อใช้แทนส่วนหน้าของคำคู่ที่ละส่วนหน้าไว้และเพื่อใช้แทนคำที่มาจากข้างต้นที่ละไว้โดยไม่ต้องเขียนซ้ำ มักใช้ในกรณีที่เป็นรายการชุดเดียวกัน
ใช้ในความหมายว่า "และ" หรือ "กับ"
ทิวา - ราตรีกามนิต - วิสิฏฐีใช้แทนความหมายว่า "ถึง" เพื่อแสดงช่วงเวลา จำนวน สถานที่ ฯลฯ
กรุงเทพฯ - เชียงใหม่ ๑๐.๐๐ - ๑๔.๐๐ น.ใช้ขยายความ
ถิ่น-อีสาน หมายความว่า เป็นภาษาถิ่นที่ใช้ในภาคอีสานใช้แสดงลำดับย่อยของรายการที่ไม่ใส่ตัวอักษร
หมายเลขโทรศัพท์ ๒๔๘-๖๒๘๐ใช้แยกตัวอักษรเพื่อให้เห็นการสะกดชัดเจน
ร-า-ษ-ฎ-ร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น